Στα εννέα μπαρόκ δωμάτια του Palazzo Reale στο Μιλάνο, η συναρπαστική έκθεση “ITALIANA: Η Ιταλία μέσα από τον φακό της μόδας 1971-2001” αφηγήθηκε για λίγους μήνες τη σύγχρονη ιστορία της Ιταλίας, μέσα από τις σημαντικότερες στιγμές της μάχης επικράτησης του «Made in Italy» στην παγκόσμια βιομηχανίας της μόδας.
Το πάνθεον της ιταλικής μόδας εκπροσωπήθηκε με λαμπρότητα στην έκθεση, με δημιουργίες πρωτότυπης ομορφιάς και κατασκευαστικής τελειότητας που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν δίπλα στα σημαντικότερα έργα τέχνης. Ήταν όλοι εκεί – 130 εμβληματικά κομμάτια από Ιταλικές εταιρίες και Ιταλούς σχεδιαστές, όπως ο Giorgio Armani και ο Valentino, ο Gucci και η Max Mara, ο Gianfranco Ferré και η Prada, ο Franco Moschino, ο Enrico Coveri, η Fendi και ο Romeo Gigli. Κι επίσης, η Missoni, η Diesel, ο Fiorucci και η C.P. Company, δείγματα όλα μιας μοναδικής πολιτιστικής δημιουργικότητας, αποτέλεσμα της ισχυρής πίστης των Ιταλών στην αισθητική της χώρας τους.
Οι δύο επιμελητές της έκθεσης, η Maria Luisa Frisa, καθηγήτρια μόδας και κορυφαία στυλίστρια, κι ο Stefano Tonchi, αρχισυντάκτης του περιοδικού W, επέλεξαν να παρουσιάσουν κομμάτια και φωτογραφίες εννοιολογικά και όχι χρονολογικά, κυρίως καθόλου νοσταλγικά, διαιρώντας την έκθεση στα εξής εννέα τμήματα: Ταυτότητα, Δημοκρατία, Logomania, Diorama, Αίθουσα έργων, Bazaar, Μετά-Παραγωγή, GloCal και Ιταλία των Αντικειμένων.
Δύο συμβολικές ημερομηνίες ορίζουν το χρονικό διάστημα που κάλυψε η έκθεση: Το 1971 που σηματοδοτεί την μετάβαση από την υψηλή ραπτική στο ιταλικό ready-to-wear και την ανάδειξη του σχεδιαστή μόδας σε σταρ, και το 2001, την χρονιά που η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου άλλαξε τον σύγχρονο κόσμο και σήμανε την διεθνοποίηση της Ιταλικής μόδας στον 21ο αιώνα.
“Το 1971 ήταν η χρονιά που ο Walter Albini (1941‐1983), ο πρώτος «stylista» της ιταλικής μόδας, εγκατέλειψε τη Φλωρεντία και παρουσίασε την συλλογή του στο Μιλάνο”, εξηγεί η Maria Luisa Frisa. “Το 1971 σηματοδοτεί επίσης τη διαμόρφωση του γυναικείου απελευθερωτικού κινήματος που έδωσε μια ισχυρή ταυτότητα στην ιταλική μόδα και αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά θέματα της έκθεσης” συμπληρώνει.
Αυτό που ακολούθησε στα επόμενα 30 χρόνια, ήταν μια καταπληκτική, δημιουργική περίοδος επικοινωνίας ανάμεσα σε καλλιτέχνες από διαφορετικούς χώρους, που με μοναδική αυτοπεποίθηση χάραξαν το δικό τους μονοπάτι, αρνούμενοι να ακολουθήσουν τις επιταγές του Παρισιού, του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης. Σχεδιαστές, αρχιτέκτονες, διανοούμενοι, τεχνίτες, πόλεις και δρόμοι, καθόρισαν όλοι μαζί, σαν σε χορωδία, τον σύγχρονο ιταλικό πολιτισμό και δημιούργησαν στιλ και εικόνες που έγιναν σύμβολα παγκόσμιας εμβέλειας.
You must be logged in to post a comment.