Αγαπητή μου Στήβη, πώς να συμβουλέψω την κόρη μου να αντιμετωπίζει το χτύπημα, ιδίως όταν προέρχεται από “φίλους” ή “φίλες” της; Η μέχρι τώρα συμβουλή μου “όταν κάποιος χτυπάει δεν είναι φίλος μας” δεν φαίνεται να ισχύει πια. Δεν θέλω να της πω να χτυπάει κι αυτή, έστω και δεύτερη, γιατί έτσι η βία συνεχίζεται. Αλλά και δεν μπορεί πάντα να περιμένει τη δασκάλα ή κάποιον μεγάλο να τη σώζει… Σαν γρίφος μοιάζει!
Αγαπητή φίλη, για εμένα το βασικότερο όλων είναι να μαθαίνουμε στο παιδί να υπερασπίζεται μόνο του τον εαυτό του.
Να μπορεί να διαχειρίζεται τα προβλήματά του, να έχει αναπτύξει τις δικές του άμυνες, να έχει μάθει να εκφράζει τα συναισθήματά του, να έχει μάθει ποια είναι η σωστή συμπεριφορά.
Εσύ θα δείξεις στο παιδί τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λύνει τις διάφορες του. Και είναι σημαντικό να θυμόμαστε όλοι ότι τα παιδιά παρακολουθούν τη συμπεριφορά μας και το πώς διαχειριζόμαστε οι ίδιοι τις διάφορες καταστάσεις.
Μέχρι τα 5 του, οι γονείς -και εννοείται ο Παιδικός Σταθμός- πρέπει να έχουν διδάξει στο παιδί να έχει θάρρος, να έχει αυτοπεποίθηση, να είναι κοινωνικό.
Να του έχουν πει ότι πρέπει να είναι δυνατό!
Ότι όταν το ενοχλούν, η λύση δεν είναι να “χτυπήσει”, αλλά ότι μπορεί να πει με θάρρος ‘’άφησέ με ήσυχο/η’’, ‘’δεν θέλω να με χτυπάς, με πονάς’’, ‘’δεν θέλω να παίξω μαζί σου’’, ‘’έχω στεναχωρεθεί που με χτυπάει η φίλη μου/ο φίλος μου’’.
Τώρα, αν είσαι παρούσα όταν το χτυπάνε, αφήνεις το παιδί σου να το αντιμετωπίσει και διατηρείς την ψυχραιμία σου. Αν το άλλο παιδί συνεχίζει, του λες εσύ ‘’δεν χτυπάμε ο ένας τον άλλον’’ και αναζητάς τους γονείς του παιδιού που χτυπάει ώστε να το διευθετήσουν εκείνοι το θέμα (εκείνο το παιδί θέλει βοήθεια και ίσως η μαμά του το καταλάβει).
Αν δεις πως αυτό συνεχίζεται παίρνεις το παιδί σου και φεύγεις χωρίς να αισθανθείς εσύ άσχημα.
Αν πάλι σου παραπονιέται πως στο σχολείο το χτυπάνε, ζήτησε από το παιδί σου να σου εξηγήσει τι ακριβώς έγινε, αν κάποιος έφταιγε και πώς ένιωσε εκείνη την στιγμή. Τα παιδιά εκεί που χτυπιούνται, εκεί παίζουν. Αν βλέπεις πως αυτό συνεχίζεται, οπωσδήποτε μίλησε με τη δασκάλα. Εκείνη ξέρει πώς θα το χειριστεί. Η αλήθεια είναι πως δυστυχώς σε κάθε τάξη-ομάδα υπάρχει και ένα επιθετικό παιδί που χτυπάει.