Ένα απόγευμα στο Freiburg im Breisgau -

Η πόλη των Bächle, των λιθόστρωτων μεσαιωνικών δρόμων. Η πιο ηλιόλουστη πόλη στη Γερμανία. Βρίσκεται στο κρατίδιο Baden Württemberg στον Μέλανα Δρυμό (Schwarzwald).
Από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης με τρένο φτάνεις σε 2 ώρες περίπου, ενώ από το EuroAirport Basel Mulhouse Freiburg περίπου σε 1 ώρα με λεωφορείο.
Μόλις φτάσεις στον σταθμό και ανέβεις τις σκάλες θα αντικρίζεις μια μπλε γέφυρα και ένα στρογγυλό κτίριο στα δεξιά σου.

Κάθε μέρα χιλιάδες πεζοί και ποδηλάτες διασχίζουν τη Wiwilibrücke ή Blaue Brücke, τη μπλε γέφυρα που ενώνει το δυτικό Freiburg (Stühlinger) με το κέντρο της πόλης. Σημείο συνάντησης, όπου βλέπεις ανθρώπους σκαρφαλωμένους στις αψίδες με θέα τη Herz-Jesu-Kirch και το Schönberg. Ολοκληρώθηκε περίπου το 1886 και πήρε το πρόσφατο όνομά της από τη sister city Wiwily στη Νικαράγουα.

Δημοφιλής τρόπος μεταφοράς, φυσικά, τα ποδήλατα. Χιλιάδες ποδήλατα. Έχουν και δικό τους πάρκινγκ. Το Radstation, το στρογγυλό κτίριο δίπλα από τη Μπλε γέφυρα.

Προχωρώντας την Bertoldstraße

φτάνουμε στην Platz der Alten Synagogue (Πλατεία Παλιάς Συναγωγής).

Η πλατεία έχει πάρει το όνομά της από την παλιά συναγωγή η οποία καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Kristallnacht το 1938. Τις ζεστές μέρες πιτσιρίκια χοροπηδάνε ανάμεσα στους πίδακες νερού.
Στην πλατεία βρίσκονται το Stadttheater, η Universitätsbibliothek, καθώς και κτίρια από το Albert Ludwigs Πανεπιστήμιο, το πέμπτο αρχαιότερο πανεπιστήμιο στη Γερμανία, με 25.000 φοιτητές.

Στο Freiburg κοιτάζουμε επίσης και κάτω, ναι κάτω, στα λιθόστρωτα πεζοδρόμια. Μπροστά στις εισόδους των σπιτιών, των καφέ, των καταστημάτων υπάρχουν αυτά τα πανέμορφα σχέδια από χρωματιστές πέτρες. Για μαντέψτε, τι κατάστημα έχει μπροστά του αυτό το σχέδιο;

Συνεχίζοντας στη Bertoldstraße

φτάνουμε στο Bertoldsbrunnen του Nikolaus Röslmeir.

Στρίβουμε δεξιά στην Kaiser-Joseph-Straße και αντικρίζουμε το Martinstor,

την παλαιότερη από τις δύο μεσαιωνικές πύλες του Freiburg. Ονομάζεται και Norsinger Tor. Οι ξύλινοι δοκοί χρονολογούνται από το 1201-02. Κάποτε ήταν φυλακή. Το 1901 η πύλη απέκτησε το τριπλάσιο ύψος με αρχιτέκτονα τον Carl Schäfer. Δίπλα από την επιγραφή με τις πληροφορίες για την πύλη, υπάρχει άλλη μία, η Hexen-verbrennung. Αφιερωμένη στα θύματα του κυνηγιού μαγισσών κατά την περίοδο 1450-1750. Οι Marghareta Mößmer, Catharina Stadelmann, Anna Wolffart, γυναίκες – κάτοικοι του Freiburg, εκτελέστηκαν το 1599.

Ο περίπατός μας συνεχίζεται στην Gerberau, με τα πανέμορφα κτίρια, τις γκαλερί και τις αντικερί.

Το καφεδάκι μας φυσικά θα το πιούμε στο κανάλι της Fischerau, παράλληλη της Gerberau.

Στην Augustinerplatz θα παίξουμε στην παιδική χαρά και θα φάμε το παγωτό μας.

Πάμε να χαιρετήσουμε και έναν όμορφο κροκόδειλο;

Das Krokodil, Gewerbekanal

Πολλά σπίτια στην πρόσοψή τους έχουν μια επιγραφή με την ονομασία του σπιτιού για να καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι κάτοικοι ποιος μένει.

Φτάσαμε στη δεύτερη πύλη, την Schwabentor ή Obertor. Χτίστηκε περίπου το 1250. Η τοιχογραφία του Matthias Schwäri απεικονίζει έναν έμπορο με ένα κάρο.

Ο θρύλος λέει ότι ο έμπορος αυτός έφτασε στην πόλη για να την αγοράσει, ισχυριζόμενος ότι μέσα στα βαρέλια έχει χρυσάφι. Όμως, αποκαλύφθηκε ότι αντί για χρυσάφι, στα βαρέλια μέσα ήταν πέτρες και χώμα. Ποιος έβγαλε κρυφά το χρυσάφι πριν φύγει ο έμπορος και έβαλε πέτρες και χώμα; Η γυναίκα του!

Από την Oberlinden θα θαυμάσουμε στο βάθος το Freiburger Münster.

Ένα όμορφο δρομάκι είναι η Konviktstraße.

Σε αυτό το χρωματιστό, χαρούμενο σοκάκι κάποτε ζούσε ο δήμιος του Freiburg!

Στο ίδιο δρομάκι υπάρχουν τα παρακάτω τρία αγάλματα. Μα δεν είναι περίεργα; Το ένα είναι ένα άγριο ζώο που έχει φάει έναν άνθρωπο, φαίνονται τα παπούτσια του…

Το δεύτερο μια γοργόνα…

Το τρίτο…

Και με ρωτάει ο μικρός…γιατί τα έφτιαξε έτσι, Και εγώ τι να απαντήσω;
Και προσπαθώντας να καταλάβουμε γιατί τα έφτιαξαν έτσι, φτάσαμε στο Münster. Ο καθεδρικός του Freiburg.

Οι ερωτήσεις ατελείωτες. Ο μύθος λέει ότι οι λιθοξόοι που θα διακοσμούσαν τον καθεδρικό θα πληρώνονταν με βάση την ποιότητα της δουλειάς τους. Όταν τελείωσαν λοιπόν τη δουλειά, τα λεφτά δεν τους ικανοποίησαν, οπότε δημιούργησαν όλα αυτά τα αγάλματα για διαμαρτυρία. Για τα άλλα τρία αγάλματα ακόμα ψάχνω απάντηση!